Ανάγκη της εποχής μας είναι η ενιαία ανώτατη εκπαίδευση, δημόσια και δωρεάν
Όχι στην προσαρμογή της Ανώτατης Εκπαίδευσης στις ανάγκες κερδοφορίας των επιχειρήσεων
Οι όποιες αλλαγές επιχειρούνται με το σχέδιο «ΑΘΗΝΑ» όπου αναφέρεται το κλείσιμο της σχολής του ΤΕΙ Λευκάδας, έχουν σχέση με τις “αξιολογήσεις” και τη “βιωσιμότητα” του τμήματος σε σχέση με τη σύνδεσή του με την “αγορά”. Από δω απορρέουν και οι αλλαγές στα προγράμματα σπουδών, που φυσικά δε γίνονται με βάση το επιστημονικό αντικείμενο, αλλά με βάση αυτές τις απαιτήσεις. Από δω προκύπτει και το επιφανειακά παράλογο, τα ίδια κόμματα που πριν την κρίση έσπερναν κυριολεκτικά τμήματα σε όλη την Ελλάδα, μέσω τότε των ΕΠΕΑΕΚ, σήμερα να θέλουν να “συμμαζέψουν” αυτά τα τμήματα. Αποτελεί την προσπάθεια της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ να προσαρμοστεί η τριτοβάθμια εκπαίδευση ακόμη περισσότερο στις ανάγκες του κεφαλαίου και των επιχειρήσεων για την αύξηση των κερδών τους.
Δεν πρόκειται λοιπόν ούτε για ακαδημαϊκό συμμάζεμα, ούτε μόνο για δημοσιονομική προσαρμογή. Ο όποιος εξορθολογισμός δεν αναιρεί το γεγονός ότι το κόστος θα το πληρώσει για μια ακόμη φορά η λαϊκή οικογένεια και τα παιδιά της.
Η υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια έχει ως αποτέλεσμα να μειωθούν σε σημαντικό βαθμό οι δαπάνες για σίτιση και στέγαση των σπουδαστών. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στη λέσχη του ΤΕΙ Λευκάδας φέτος μπήκαν εισοδηματικά κριτήρια! Και δεν υπάρχει μέριμνα για φοιτητική εστία, με το επιχείρημα της έλλειψης χρημάτων. Βέβαια για να πληρώνεται υπέρογκο ενοίκιο για το κτίριο του μισού ΤΕΙ σε ιδιώτη βρέθηκαν ….χιλιάδες ευρώ τα μήνα.
Επιπλέον δεν υπάρχει επαρκές εκπαιδευτικό προσωπικό, δεν υπάρχει υλικοτεχνική υποδομή με αποτέλεσμα το τμήμα να υπολειτουργεί. Πολλοί σπουδαστές αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους, καθώς οι οικογένειές τους δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο αυξημένο κόστος για την ολοκλήρωση των σπουδών τους.
Υπάρχουν όμως και φωνές ενάντια στο σχέδιο “Αθηνά” όπως των βουλευτών, πολιτευτών, εκλεγμένων στην τοπική διοίκηση, που περιορίζονται στο να μην κλείσει το τμήμα. Και πριν και τώρα επικαλούνται τις λεγόμενες ανάγκες της “τοπικής κοινωνίας”. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις τους στο Δημοτικό Συμβούλιο και σε μπαράζ ανακοινώσεων. Ουσιαστικά βλέπουν τους σπουδαστές ως πελάτες και όλοι μαζί καλλιεργούν τη λογική “να μην καεί το δικό μου σπίτι, κι ας έχει πιάσει φωτιά το διπλανό”. Από κοντά και ορισμένοι καθηγητές που χρησιμοποιούν αντίστοιχη επιχειρηματολογία, για το τμήμα, που είναι καλύτερο σε σχέση με το τμήμα άλλης σχολής ή με το τμήμα άλλης πόλης.
Το KKE δεν αντιμετωπίζει τους σπουδαστές σαν πελάτες. Γι’ αυτό και δεν είχε συναινέσει, όταν γινόταν η κατάτμηση ιδρυμάτων και επιστημονικών αντικειμένων και η διασπορά τους σε όλη την Ελλάδα, με ευθύνη των ίδιων κομμάτων, που σήμερα προσπαθούν δήθεν να συμμαζέψουν την κατάσταση. Δε συναινεί ούτε και σήμερα, που οι λαϊκές οικογένειες καλούνται να πληρώσουν και πάλι τους σχεδιασμούς για το “Πανεπιστήμιο ΑΕ”.
Καλούμε τους σπουδαστές και τις οικογένειές τους αποφασιστικά να τους γυρίσουν την πλάτη, να πουν ΟΧΙ στις συντεχνιακές αντιθέσεις, τη διαμάχη των ακαδημαϊκών κοινοτήτων, επαγγελματικών ενώσεων και να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Μαζί με τους εργαζόμενους στο ΤΕΙ να δώσουν μάχη για να μην πεταχτεί κανείς σπουδαστής εκτός σπουδών, να τελειώσουν όλοι απρόσκοπτα τις σπουδές τους. Να παλέψουν για να μην απολυθεί κανείς εργαζόμενος και δάσκαλος, για να ανοίξει ο δρόμος προκειμένου να ικανοποιηθούν όλες οι λαϊκές ανάγκες της δωρεάν φοίτησης και της ακαδημαϊκής λειτουργίας.
Ανάγκη της εποχής μας είναι η ενιαία ανώτατη εκπαίδευση, αποκλειστικά δημόσια και στο σύνολό της δωρεάν. Κι αυτό γιατί η επιστήμη είναι προϊόν του συνόλου της δουλειάς που έκαναν χιλιάδες επιστήμονες όλα τα προηγούμενα χρόνια και του πλούτου της εργατικής τάξης. Έχει κοινωνικό χαρακτήρα, αποτελεί κοινωνική ιδιοκτησία η επιστημονική παραγωγή, η επιστημονική έρευνα, τα αποτελέσματά της αλλά και ο ίδιος ο ρόλος του επιστήμονα. Αυτή η ανάγκη προϋποθέτει να αποδεσμευτεί η οικονομία από το κριτήριο του κέρδους, να βάλει στόχο της την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και όχι των μονοπωλίων.
