Την περασμένη Δευτέρα εγκαινιάστηκε στην αίθουσα τέχνης “Θεόδωρος Στάμος” η ομαδική έκθεση ζωγραφικής του Εικαστικού Εργαστηρίου του Συλλόγου Ζωγραφικής και Αγιογραφίας με αφορμή τη συμπλήρωση δέκα χρόνων ζωής και δημιουργίας.
Το Εικαστικό Εργαστήρι με πυρήνα την τέχνη έχει αναπτύξει μια πολύπλευρη δράση στην Λευκάδα. Πλήθος μαθητών διαφόρων ηλικιών που συμμετέχουν στα πολυάριθμα τμήματα, εικαστικές εκθέσεις, προσεγμένα λευκώματα, εικαστικές παρεμβάσεις σε δημόσιους χώρους, φιλανθρωπικές εκθέσεις, κ.α. αποδεικνύουν την εργατικότητα, τη δημιουργικότητα και το ενδιαφέρον των μελών του Συλλόγου. Συνεπώς, η απήχηση αυτής της δράσης του Συλλόγου μόνο τυχαία δεν είναι.
Στον απόηχο της βραδιάς των εγκαινίων συναντήσαμε την δασκάλα του Εικαστικού Εργαστηρίου κ. Χαρά Σαΐτη, Εικαστικό και Θεωρητικό της Τέχνης. Μιλήσαμε μαζί της για τα συναισθήματα που γεννά η δεκάχρονη αυτή πορεία και για την τεράστια ανταπόκριση των Λευκαδιτών τόσο ως προς την άμεση επαφή τους με την τέχνη όσο και ως προς την στήριξη των δράσεων.
Πως νιώθετε που ο Σύλλογος Ζωγραφικής και Αγιογραφίας και το Εικαστικό Εργαστήρι ολοκλήρωσε φέτος δέκα χρόνια λειτουργίας;
Αισθάνομαι χαρά και συγκίνηση αλλά και πολύ μεγάλη ευθύνη. Διότι είναι άνθρωποι που με εμπιστεύονται, μου εμπιστεύονται τα παιδιά τους, μου εμπιστεύονται τις ψυχές τους ουσιαστικά. Είναι μια επαφή πολύ εσωτερική, το να διδάσκεις τέχνη, δεν είναι απλώς δείχνω μια τεχνική. Έχεις έναν άνθρωπο μπροστά σου, που είναι ενήλικας, που έχει τα δικά του, έχει τα προβλήματά του, έχει την κούρασή του και έρχεται στο Εικαστικό Εργαστήρι και πρέπει όλα αυτά να τον κάνεις να τα ξεχάσει και να συγκεντρωθεί σε έναν άλλο κόσμο, που ίσως είναι πιο πραγματικός και από τον πραγματικό, που είναι ο κόσμος της τέχνης. Το γεγονός ότι κρατάμε δέκα χρόνια (στην πραγματικότητα είναι δεκαπέντε αλλά πριν ήμασταν με άλλο σχήμα), δεν το πιστεύω, μου φαίνεται απίστευτο! Πρώτα, πρώτα, δεν κατάλαβα πως περάσανε τα χρόνια αυτά και δεύτερον, μου φαίνεται απίστευτο πως τα καταφέρνουμε, είναι ανεξήγητο, ακόμα ψάχνουμε να βρούμε το πώς. Θέλημα θεού; Δεν ξέρω… Η δύναμη όλων αυτών των ανθρώπων… Νιώθω ότι πετάω, ότι δεν πατάω στη γη, η αγάπη τους και η εκτίμησή τους με σηκώνουν ψηλά. Αυτά βέβαια είναι αμοιβαία και γι’ αυτό προχωράμε και ελπίζω να συνεχίσουμε έτσι.
Περιμένατε όταν ξεκινούσατε ότι θα υπήρχε αυτή η ανταπόκριση από την Λευκάδα;
Δεν μπορώ να πω αν το περίμενα ή όχι, δεν μπορούσα ποτέ να το φανταστώ ότι θα είναι ακριβώς έτσι, κάτι με ωθούσε μέσα μου να το κάνω. Σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης έχω ανάγκη την διδασκαλία. Η διδασκαλία για μένα είναι να μοιράζεσαι πράγματα με τους ανθρώπους. Θέλω να μοιράζομαι τα αποθέματα που έχω, τις γνώσεις, τις αποσκευές μου. Αυτό είναι μια προσωπική μου ανάγκη. Σαν καλλιτέχνης, σαν εικαστικός, θεωρώ ότι αυτό είναι πολύ δημιουργικό κομμάτι της δουλειάς μου, δηλαδή με εμπνέει, με διατηρεί συνέχεια φρέσκια, ζωντανή καλλιτεχνικά. Κάτι με ωθούσε, λοιπόν, να το κάνω οπωσδήποτε, όσο κι αν ήρθα ξένη στην Λευκάδα, χωρίς καμία γνωριμία, χωρίς τίποτε. Στάθηκα τυχερή μπορώ να πω και είχα αυτή την ευλογία, να μπορέσω να υλοποιήσω ένα όνειρο. Δεν είχα φανταστεί το σχήμα και πώς θα είναι, αυτό προέκυψε σιγά σιγά από μόνο του, δημιουργήθηκε από μόνο του. Δεν το φανταζόμουν τόσο μεγάλο, έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες μου.
Εάν απευθύνατε ένα κάλεσμα προς κάποιον που δεν γνωρίζει το Εικαστικό Εργαστήρι ποιο θα ήταν αυτό.
Αν έχει μια μικρή ανησυχία σε σχέση με τον εαυτό του και την τέχνη – ακόμα κι αν νομίζει ότι δεν πιάνει το χέρι του – κάποια πράγματα που αφορούν την ζωγραφική διδάσκονται, όπως είναι το σχέδιο. Κι όχι μόνο διδάσκονται, επιβάλλεται να τα μαθαίνουμε από παιδιά, γιατί το σχέδιο είναι η εσωτερική συμπαντική αρμονία, την οποία μαθαίνοντας το σχέδιο την αναγνωρίζουμε, δεν έχει να κάνει τόσο με το ταλέντο. Αν έχει και μια έφεση ή μια ευχέρεια στο να ζωγραφίζει, δεν θα κουραστεί τόσο πολύ όσο κάποιος άλλος, οπότε αφορά όλους αυτό το πράγμα. Από κει και πέρα όταν υπάρχει και ταλέντο, που συνήθως υπάρχει αλλά δεν το ξέρουμε, βγαίνει σιγά σιγά μέσα από τη δουλειά και την επιμονή και την υπομονή. Μετά αρχίζει και απογειώνεται το πράγμα και ο καθένας ακολουθεί το στιλ του, την προσωπική του έκφραση, μέσα βέβαια σε κάποιους κανόνες και πλαίσια που υποχρεούμαι να τηρώ ως δασκάλα εικαστικών. Πέρα από όλα αυτά, το κλίμα μέσα στα μαθήματα, που είναι χαρά, συγκίνηση, παιχνίδι, περνάει η ώρα και δεν το καταλαβαίνουμε, οι σχέσεις που δημιουργούνται μεταξύ μας είναι σχέσεις ζωής. Τελικά, μπορεί να είμαστε εκεί μόνο δυο ώρες μαζί, αλλά είναι τόσο ουσιαστικές, που δημιουργούν σχέσεις. Και το ότι όλο αυτό το σχήμα, όπως είναι ο Σύλλογος και το Εικαστικό Εργαστήρι, λειτουργεί ομαδικά, για να κάνει εκθέσεις, εικαστικές παρεμβάσεις σε δημόσιους χώρους, σεμινάρια σε εκπαιδευτικούς, να δέχεται επισκέψεις από σχολεία, να κάνει εκπαιδευτικές εκδρομές, να κάνει φιλανθρωπικές εκθέσεις όπου τα χρήματα πάνε όλα στη Λευκάδα, όλα αυτά μαζί ενώνουν πολύ τους ανθρώπους. Και μάλιστα ετερόκλητους ανθρώπους. που φαινομενικά μπορεί να μην έχουν τίποτα κοινό. Κι έρχεται η τέχνη σαν καταλύτης μαγικός και κάνει το θαύμα της. Αυτό είναι όλο!
Η ομαδική έκθεση του Εικαστικού Εργαστηρίου που συνοδεύεται και από το ομώνυμο συλλεκτικό λεύκωμα “ΕΛΙΑ / ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ” στην αίθουσα τέχνης Θ. Στάμος/πλατεία Μαρκά, θα διαρκέσει έως τις 26 Οκτωβρίου 2017.
Ώρες λειτουργίας 10.00-13.00 και 18.00-21.00
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6973826962 &6936915555
Info:
Το Εικαστικό Εργαστήρι έχει μόλις ξεκινήσει τα μαθήματα, στο χώρο του στο Εμπορικό Κέντρο ΤHE CITY. Το πρόγραμμα όπως διαμορφώθηκε έχει ως εξής:
Τετάρτη: 5.00-7.00 Ζωγραφική προχωρημένων (σύνθεση, χρωματολογία, τεχνικές)
7.00-9.00 Ζωγραφική αρχαρίων (σχέδιο)
Πέμπτη: 6.00-7.00 Παιδικό τμήμα (παιδιά 6-10 ετών)
7.00-9.00 Εφηβικό τμήμα
Παρασκευή: 4.00-5.00 Παιδικό τμήμα (παιδιά 10-12 ετών)
5.00-7.00 Αγιογραφία (Βυζαντινή και Επτανησιακή)
7.00-9.00 Ιστορία της τέχνης
Μπορείτε να δείτε περισσότερα σχετικά με την έκθεση και το νέο βιβλίο του Συλλόγου [εδώ].
Και περισσότερα σχετικά με το Εικαστικό Εργαστήρι σε παλαιότερο αφιέρωμα του My Lefkada [εδώ].
